idzie nowe

Cześć!

Dzisiaj pojawiam się tu w zupełnie innej roli, nie pokaże Wam żadnego zdjęcia pracy którą wykonałam... za to coś Wam opowiem. Nie wiem czy jest tu ktoś kto zajrzał do czeluści tego bloga i wie że nie zaczęłam od scrapbookingu...

A więc dawno dawno temu mała Ania siedziała zamknięta w swoich czterech ścianach, bo tak lubiła, i pisała... ależ to była poezja... dziecko lat może 10 a miłością aż kipiało w moich wierszach, miłością, żalem, bólem... taka byłam ;) W 2009 roku założyłam bloga, co oznacza że miałam wtedy 19 lat ;) (http://tocalapare.blog.pl może ktoś się skusi) szczerze mówiąc wydaje mi się, że wtedy pisałam najlepiej ;) moje wiecznie zranione serce i poplątane myśli tłumiły mi się w głowie aż tak, że postanowiłam gdzieś się ich pozbyć, tak, był to blog.pl

Po latach kiedy już poznałam swojego obecnego męża i w moim życiu zrobiło się stabilniej, weselej zapomniałam jak zlepiać słowa w całość... nie wiem może tak to właśnie jest, że w szczęściu pisze się gorzej. Blog poszedł  w odstawkę a ja po prostu sobie żyłam...

Niestety myśli ciągle w mojej głowie było sporo a mój mąż nie należy do wielkich rozmówców, dlatego z bloga (który mnie zwyczajnie znudził formą) przeniosłam się na bloggera z zamiarem pisania oczywiście, jednak bardzo szybko natrafiłam na tej platformie na stronkę z rękodziełem

i przepadłam...

zaczęło się zwyczajnie, mało materiałów, dużo pomysłów, próby, podglądanie innych itp. z czasem zaczęło mi coś wychodzić, dostałam się do jednego dt a potem zalała mnie lawina blogów, które przyjęły mnie do swojego składu, no dobra może nie lawina ;p ale było tych dt dość sporo... tak się jakoś poskładało, że pomimo mojej artystycznej duszy, chyba udusiłam się w tych wszystkich design time'ach i musiałam odpuścić... powoli rezygnowałam z prac dla sklepów.

To nie tak, że tego nie lubię ale nie można w życiu robić niczego na siłę... a niestety praca dla dt danego sklepu tego wymaga... wiecznej burzy pomysłów i stałej chęci do pracy ;)

odpuszczenie sobie sprawiło, że poczułam się wolna, teraz znów tworzę bo chcę i lubię.

Dojrzałam jednak do tego, że równie mocno chcę i lubię pisać i fotografować tak jak kiedyś... mam nadzieje, że fakt iż ten blog przekształci się teraz w zupełnie innego bloga nie odstraszy żadnych czytelników a wręcz pozyska nowych...

nie wiem czy wszystko co tu wstawię będzie ładne i mądre, nie zaczynam pisać bo znów mam zranione serce, wręcz przeciwnie jestem szalenie szczęśliwa, mam wspaniałego męża (pomimo że czasem okropnie mnie wkurza) a już niedługo sama sobie urodzę kolejną istotę do kochania. TAK! Zostanę mamą. To niesamowite, że marzenia naprawdę się spełniają.

„Tak, jestem szczęśliwa,
i brak mi tylko dzwoneczka u szyi,
który by brzęczał nad Tobą, gdy śpisz”

A więc w skrócie: 

czego możecie się teraz tutaj spodziewać?

Wszelkich tekstów mądrych i nie, zdjęć, postów DIY, prac scrapowych, może recenzji, sama nie wiem co przyniesie los!

Wiem jedno! Nie zostawiajcie mnie! ;)